Friday 25 March 2016

Kostas Stergiopoulos

                                                                     Christos Bokoros
ΙV.

The tempest resides in your naked breasts,
with the palpitation of the earth your heart beats
and with the juice of the trees your blood swells.
You know how to sail on the wing of the wind.

Moonstruck you look for me at midnight·
you look for the sky on earth, you ask for the earth in the sky.
But most of all you know the night's misteps.
You know how to hunt birds and clouds,
when I steal you from another's hidden vineyard,
you know the secret path of love.

I lean to listen to  the earth and to your heart.


Kostas Stergiopoulos, Transformations of the idol, Midnight sun, 1991


ΙV.

Η τρικυμία κατοικεί στα γυμνά στήθη σου,
με τον παλμό της γης χτυπάει η καρδιά σου
και με των δέντρων το χυμό φουσκώνει το αίμα σου.
Ξέρεις με το φτερό του ανέμου ν' αρμενίζεις.

Αλαφροΐσκιωτη με ψάχνεις τα μεσάνυχτα·
τον ουρανό στη γη ζητάς, τη γη στον ουρανό γυρεύεις.
Μα πιο καλά ξέρεις της νύχτας τα στραβά πατήματα.
Ξέρεις να κυνηγάς πουλιά και σύννεφα,
όταν σε κλέβω από άλλου τον κρυφό αμπελώνα,
ξέρεις το μυστικό το μονοπάτι του έρωτα.

Σκύβω ν' αφουγκραστώ τη γη και την καρδιά σου.


Κώστας Στεργιόπουλος . Οι μεταμορφώσεις του ειδώλου, Ο ήλιος του Μεσονυκτίου, Νεφέλη 1991

2 comments:

  1. Οι μεταμορφώσεις του ειδώλου
    ΙΙ

    Αν φυσούσα πάνω σε ξερά φρύγανα,
    θα 'πιαναν φωτιά.

    Από ποιες άφαντες ραγισματιές γλίστρησες μέσα μου,
    κι είμαι όπως τρέμουν τα λουλούδια και τα φύλλα,
    όταν περνάει ο αέρας;

    Σε ποιες υπόγειες κρύπτες ρίζωσες έτσι βαθιά
    κι ολόκληρο με κατακλύζεις,
    πάνω απ΄όσο μπορώ και πάνω απ' όσο θέλω;

    Σαν αύρα ξαφνική σ' ακύμαντα νερά,
    με διαπερνάς και με διατρέχεις.
    Με δυναστεύεις κάθετα και καταλυτικά.

    Το σώμα μου πάνω στο σώμα σου
    η ψυχή σου πάνω στην ψυχή μου.

    Αν με φωνάξεις,
    κι αν ακόμα έχω πεθάνει,
    θ' αναστηθώ.

    Κώστας Στεργιόπουλος
    από τη συλλογή Ο ήλιος του μεσονυκτίου, 1991

    ReplyDelete
  2. Καλή μου Ρόζα,
    Πόσο το αγαπώ αυτό το ποίημα! Το έχω σχεδόν έτοιμο για ανάρτηση. :-)

    ReplyDelete